Auf der Grundlage des Ostfriesischen Wörterbuchs von Gernot de Vries. Mit freundlicher Genehmigung des Verlages Schuster Leer
Das Online-Wörterbuch für ostfriesisches Plattdeutsch
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Substantive
der o. die Niederdeutsche
de Plattdüütske, Pl.: de Plattdüütsken
der o. die Niederdeutsche
de Plattdüütse, Pl.: de Plattdüütsen
der o. die Niederdeutsche
de Plattdüütsche, Pl.: de Plattdüütschen
der o. die Niederdeutsche
de Plattproter, Pl.: de Plattproters
der o. die Niederdeutsche
de Plattsnacker (östl. Ostfriesl.), Pl.: de Plattsnackers
das Niederdeutsch
dat Plattdüütsk
das Plattdeutsch
dat Plattdüütsk
der o. die Süddeutsche
de Bovenlanner, Pl.: de Bovenlanners
Belang s. Bedeutung, Wichtigkeit
das Plattdeutsch
dat Plattdüüts
das Plattdeutsch
dat Plattdüütsch
das Niederdeutsch
dat Plattdüüts
das Niederdeutsch
dat Plattdüütsch
das Niederdeutsch
dat Platt
das Niederdeutsch (wissenschaftl.)
dat Nederdüütsk
das Niederdeutsch (wissenschaftl.)
dat Nederdüüts
das Niederdeutsch (wissenschaftl.)
dat Nederdüütsch
der o. die Plattdeutsche
de Plattdüütske, Pl.: de Plattdüütsken
der o. die Plattdeutsche
de Plattdüütse, Pl.: de Plattdüütsen
der o. die Plattdeutsche
de Plattdüütsche, Pl.: de Plattdüütschen
das Plattdeutsch
dat Platt
Plattdeutsch s. Niederdeutsch
der o. die Plattdeutsche
de Plattproter, Pl.: de Plattproters
der o. die Plattdeutsche
de Plattsnacker (östl. Ostfriesl.), Pl.: de Plattsnackers
Plattdeutsche s. Niederdeutsche
hochdeutsch Sprechender
de Hoogdüütsche, Pl.: de Hoogdüütschen
hochdeutsch Sprechender
de Hoogdüütse, Pl.: de Hoogdüütsen
hochdeutsch Sprechender
de Hoogdüütske, Pl.: de Hoogdüütsken
Verben
deuten (in allen hdt. Bed.)
düden
düden (deuten)
| Infinitiv, Imperativ | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
|---|---|---|---|---|
| düden (deuten), düü(d) / düüdt | ik | düü(d) | düddde/düdd | düddt |
| du | düddst | düdddest | ||
| he/se/dat | düddt | düddde/düdd | ||
| wi/ji/Se/se | düden/düüdt | düddden |
verklaren
verklaren (erklären; verklären)
| Infinitiv, Imperativ | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
|---|---|---|---|---|
| verklaren (erklären; verklären), verklaar / verklaart | ik | verklaar | verklaarde | verklaart |
| du | verklaarst | verklaardest | ||
| he/se/dat | verklaart | verklaarde/verklaar | ||
| wi/ji/Se/se | verklaren/verklaart | verklaarden |
anspielen s. andeuten
darstellen s. bedeuten
utnannersetten
Konjugationsmuster von utnannersetten
| Infinitiv, Imperativ | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
|---|---|---|---|---|
| setten (setzen), sett | ik | sett | settde | sett |
| du | settst | settdest | ||
| he/se/dat | sett | settde | ||
| wi/ji/Se/se | setten/sett | settden |
deutlich machen
klaarmaken
Konjugationsmuster von klaarmaken
| Infinitiv, Imperativ | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
|---|---|---|---|---|
| maken (machen), maak / maakt | ik | maak | maakde/mook | maakt |
| du | maakst | maakdest/mookst | ||
| he/se/dat | maakt | maak(de)/mook | ||
| wi/ji/Se/se | maken/maakt | maakden/moken |
Adjektive und Adverbien
unbeträchtlich s. gering, unbedeutend
heel düdelk
zweideutig (doppelsinnig)
niederdeutsch (wissenschaftl.)
niederdeutsch (wissenschaftl.)
niederdeutsch (wissenschaftl.)
plattdeutsch s. niederdeutsch
neet/nich van Belang
ganz düdelk (östl. Ostfriesl.)
zweideutig (schlüpfrig)
zweideutig (schlüpfrig)
Ausdrücke und Wendungenanzeigen
undeutlich zu erkennen
Beispieleanzeigen
Sprichwörteranzeigen
Redensartenanzeigen